عناوین این نوشته:
Toggleپروتز ثابت متکی بر ایمپلنت ثابت می توانند به دو صورت تقسیم شوند. می توانند تک دندان، پل(bridge)، تمام فک و یا هیبرید باشند. از طرف دیگر می توانند پیچ شونده یا سمان شونده باشند.
در این روش یک روکش برای جایگزینی یک دندان از دست رفته به کار می رود و هر روکش به ایمپلنت خودش متصل می شود.این پروتزها ظاهر، حس و عملکرد مشابه دندان طبیعی دارند. پوسیده نمی شوند، نیازی به اتصال به دندان های طبیعی دو طرف ناحیه ی بی دندانی ندارد و نظافت آن ساده تر از روکش های متکی بر دندان است.
در موقعیت های این چنینی، پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت مناسب تر هستند، چرا که ثبات و راحتی بیشتری نسبت به پروتزهای متکی بر دندان دارند.از طرف دیگر ظاهر زیبا و با دوام و مشابه دندان طبیعی دارند، جویدن با آنها مشابه دندان های طبیعی است، از تحلیل لستخوان زیرین جلوگیری می کنند و همچنین نیازی به تراشیدن دندان های طبیعی و سالم مجاور ندارند.
چندتا از هزاران مزیت پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت نسبت به پروتزهای متحرک معمول شامل این موارد است: راحت تر هستند و ثبات بیشتری نسبت به پروتزهای متحرک معمولدارند. از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند. ظاهر زیباتری دارند. برخلاف پروتزهای متحرک معمول نیازی به پوشاندن سقف دهان ندارند، پس طعم غذا بهتر حس می شود.
در حال حاضر دو فلسفه ی متفاوت در مورد اینکه کدام یک ترمیم بهتری دارند، وجود دارد. برای اکثر دندانپزشکان ایمپلنت های پیج شونده درمان استاندارد بوده و است. طرفداران ایمپلنت های پیچ شونده امکان بازیابی و ترمیم آن را به عنوان مزیت بیان می کنند از طرف دیگر طرفداران ایمپلنت های سمان شونده زیبایی و جفت شدن بهتر دندان ها در جویدن، ساخت و طراحی ساده تر آ و کاهش هزینه ها را مزیت این ایمپلنت ها می دانند و می گویند که با استفاده از چسب های موقت امکان بازیابی و ترمیم وجود دارد. اما با این حال در اکثر مواقع انتخاب بین ایمپلنت های پیچ شونده و سمان شونده به ترجیح دندانپزشک و اینکه با کدام سیستم راحتتر است برمی گردد و مدرکی دال بر برتری یک روش به روش دیگر وجود ندارد.