عناوین این نوشته:
Toggleپروتز متحرک متکی بر ایمپلنت متحرک شامل انواع مختلف اوردنچرها از جمله مدل های توپی و میله ای هستند.
اوردنچر(overdenture) پروتز متحرکی است که بر روی یک یا چند دندان باقی مانده، ریشه ی دندان های طبیعی یا ایمپلنت های دندانی قرار میگیرند و به آنها متکی هستند.
در افرادی که هیچ دندانی در فک شان ندارند اما در مقابل برای جایگذاری ایمپلنت به اندازه ی کافی استخوان دارند از اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت استفاده می شود.میزان موفقیت این اوردنچرها نسبت به اوردنچرهای متکی بر ریشه دندان های طبیعی بیشتر است.
رضایت بیمار از اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت خصوصا در فک نسبت به اوردنچرهای معمول بیشتر است. اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت راحت تر هستند، گیر، ثبات و ساپورت بیشتری دارند. تحلیل استخوان در بیمار با اوردنچر معمول بیشتر است.
در این روش معمولا به ۵ ایمپلنت ئر فک پایین و ۶تا۸ ایمپلنت در فک بالا نیاز است
۲، ۳ و یا حداکثر ۴ ایمپلنت نیاز است
اوردنچر می توانند بر روی دو، سه، چهار و یا تعداد بیشتری ایمپلنت قرار بگیرد، در نظر داشته باشید که هر چه تعداد پایه های ایمپلنتی بیشتر باشند ثبات پروتز بیشتر است.
ایمپلنت و اتصالات آن ثبات و گیر ایمپلنت را فراهم می کنند. مدل های مختلف اتصالات ایجاد کننده ی گیر برای اوردنچر متکی بر ایمپلنت وجود دارد، bar-retained ، Ball-retained ، ترکیبی از بال و بار و اتصالات مگنتی. در همه ی اینها پروتز یک بخش آکریلی مشابه رنگ و شکل لثه دارند. دندان ها ممکن است از جنس آکریل یا پرسلن باشند. انتخاب نوع اتصالات تا حد زیادی تحت تاثیر تجربیات و آموزشهای دندانپزشک شما است.مطالعات نشان داده اند که اتصالات بار شکل بیشترین و اتصالات مگنتی کمترین نیروی نگهدارنده را دارند.
Ball-retained: هر ایمپلنت دارای یک اتصال فلزی است که همراه با بقیه، به اوردنچر متصل می شود. این اتصالات به شکل یک توپ هستند و به سوکت های داخل پروتز وصل می شوند.
bar-retained نوار باریکی است که از شکل فک پیروی می کندو به دو تا پنج ایمپلنتی که داخل فک قرار دارند متصل می شوند. گیره یا انواع دیگری از اتصالات بر روی بار و اوردنچر قرار دارد که در هم چفت شده و سبب می شود که اوردنچر در جای خود قرار بگیرد. این بارها ممکن است سخت و یا منعطف باشند. شکل بار براساس مقدار فضای موجود، شکل قوس فکی و میزان سختی آن مشخص می شود
magnetic attachment یا اتصالات مگنتی در واقع آهن رباهای کوچک و قوی هستند. یکی از قطب های آن در اوردنچر و دیگری در ایمپلنت قرار میگرد.
این نظریه یک ایده ی خلاقانه برای بیمارانی است که استخوان فک شان ضخامت و ارتفاع کافی جهت قرار دادن تعداد کافی ایمپلنت را ندارد. به همین جهت برای وی تعداد ۴عدد ایمپلنت در جاهای مختلف و با زوایای مختلف قرار می دهند. معمولا دو عدد از ایمپلنت در قسمت جلویی فک و دو عدد دیگر در قسمت های عقبی قرار می گیرند.
دوباره بر این موضوع تاکید کنیم که این پروتزها متحرک هستند و می توانید آن را از دهان خارج کرده و مجدد در سر جای خود بگذارید. اوردنچرها شبیه دندان مصنوعی های معمولی درهنگام شب باید از دهان خارج شوند تا فضای لثه و نیز خود اوردنچر تمیز شود.